بازگشت ژورنالیسم هوچی گری !

بعد از روی کار آمدن دولت آقای روحانی، انتظار آن می رفت که کم کم رسانه های همسو با تفکرات دولت (یا حداقل نزدیک ! ) رشدی قارچ وار یا به قول چند سال پیش، زنجیره ای داشته باشند. اتفاقی که خیلی هم طول نکشید و دهها سایت بی نام و نشان سر از دنیای مجازی خبری فارسی درآوردند . فقط کافی است صفحه یکی از این سایت ها رو باز کنید با دهها سایت همسو که در چپ و راست صفحه سایت، لوگو و بنر دارند، مواجه خواهید شد. شاید این نکته در دوران احمدی نژاد هم وجود داشت (هرچند در حجمی چندین برابر کمتر).

این مورد به خودی خود، نکته منفی خاصی ندارد (حتی اگر با دید مثبت ! هزینه های سایت و خبرنگاری و حق تألیف و .... رو خالی از اشکال و کاملاً رعایت شده بدونیم که ... ! )، اما نکته ای که دوباره در فضای رسانه ای ایران سربرآورده، فرهنگ هوچی گری و استفاده از ادبیات خاص در این رسانه ها است. مسئله ای که در کنار عبور از برخی خط قرمزها و البته بیان مسایل تخصصی بصورت غیرتخصصی نمود پیدا کرده است.

البته خود این رسانه ها، با وجود این همه تبلیغات و لینک به یکدیگر، باز هم مجبور شدند رک و روراست منظورشون رو بگویند !

"با 21 سایت برتر اصلاح‌طلب و اعتدالگرا آشنا شوید" عنوان لینکی است که برای معرفی همدیگر (البته برتر ! ) تدارک دیده شده است ! و در اغلب این سایت ها هم تکرار شده است .

استفاده از تیترهای اغلب حاشیه ای، تقطیع و بزرگنمایی، پیش داوری، سیاه نمایی و غلو فقط بخشی از کار رسانه ای عمده این گروه است. گروهی که عقبه رسانه ای قدرتمند خود را در پس فتنه 88 و حوادث بعد از آن شکسته و بی دروپیکر می بیند، این بار با نویسندگان و قلم بدستانی به مراتب ضعیف تر پا به عرصه رسانه ای گذاشته است. آنچه که از هشت سال دوران خاتمی و روزنامه های زنجیره ای آن دوران به یادگار مانده است، این روزها در سایت های زنجیره ای ! دیده می شود.

فقط در همین موضوع روز عید غدیر دخترکان میرحسین موسوی، هنوز خبری منتشرنشده و گزارشی (حتی از سوی نزدیکان به اصلاح طلبان) نشر نیافته، عده ای شعر گفتند ! و عده ای تسلیت گفتند ! و برخی از سایت ها واویلا بر امت امام علی (ع) راه انداختند و آیه الله هایی که فقط همین مواقع اسمشان را می شنویم، از رفتار با خانواده دلشکستگان !!! رساله ها گفتند !

و بد و بدتر هم اینکه این بار این رسانه ها در نقد به طرف مقابل یا حتی در دفاع از دولت با بی ادبی تمام که در کمتر سایت رسمی و خبرگزاری دیده می شود،  تیتر می زنند و مصاحبه شوندگان نیز که گویی نماینده مجلس (حتی سابق ! ) و فرد سیاسی نیستند، پاسخ هایی می دهند محیرالعقول !!!

این روزها حال رسانه های کشور خوب نیست !

+ خبرگزاری دانشجو

+ عمارنامه

آموزش انسانیت ! ؛ عرف و شرع قبل از سبک زندگی

- جاده چالوس ، سیاه بیشه ، دوشنبه بیست و دوم مهر هزار و سیصد و نود و دو، ساعت نوزده ....

صدای پارس سگ ...... و بووووووم ! شلیک گلوله !
چند ثانیه بعد، صدای افتادن یه چیز سنگین و فرار مردم !

نگاه که می کنی، جنازه ی یه خوک یا همون گراز بزرگ جثه  (در حد گاو) رو می بینی که رو زمین افتاده .
دقیق تر که میشی، دو نفر رو می بینی که دست یکیشون تفنگ دولول هست . از سمت جنگل میپرن پایین. گیج و منگ شدم که چرا این جانور زبون بسته رو از اون بالا کشوندن پایین و کشتنش .

چند لحظه بعد ......
یه مردی رو می بینم با یه چاقوی بزرگ ساطور مانند !
داره دستاش رو میشوره و چاقو رو هم پاک می کنه . برگشت به سمت مردم و گفت : نذاشتم حیوون، گوشتش حروم بشه !!!
برگشتم سمت اون زبون بسته، سرش رو قـــشــنــگ بریده بود ، مث گوسفند قربانی !!! هرچند قبلش در اثر گلوله جون داده بود ....

مردم که کم کم پراکنده میشن، ما هم سوار ماشین میشیم که راه بیفتیم، هنوز جنازه خوک رو زمین هست.
یکی از بین مردم، برمیگرده میگه : منتظرن همه برن، بعدش با خودشون ببرن .
آروم میگم : آخه گوشتش حرامه که !
یکی جواب میده : نـــــــــه ! میگن مکروهه !!!!!
حال و حوصله بحث ندارم ! چیزی نمیگم !

یکی میگه : حرام بودنش به کنار ! میگن گوشتش هضم نمیشه و خوب نیست !
یه نفر جواب میده : نـــــــــــــه ! با مشروب میخورن، راحت هضم میشه !!!

...............................

پانوشت : حتی اگر گوشت خوک حلال هم بود... حتی در بیشترین آزادی ممکن در رفتار با حیوانات، بازم این رسمش نبود.

پانوشت دو : دلم به حال اونایی میسوزه که سبک زندگی رو از بدیهیات عرف و شرع شروع کردن و برا نشرش کار می کنن ! قبلش یک دوره ی انسانیت ! هم باید کار می شد !

450 روز عجله در سیاست خارجی !

بیش از 50 روز از شروع دولت تدبیر و امید گذشته است. شاید مهم ترین مسئله ای که در این مدت نمود پیدا کرده، آرامش اقتصادی و افزایش اعتماد به بازار بوده که آن هم هنوز شکننده است، ولی در دید عامه مردم، همین تثبیت نسبی قیمت ارز و طلا نشانه خوبی ( در قیاس با صعود قیمت) قلمداد می شود. هرچند آمار تورم و مسایل پیرامونی آن چندان امیدوار کننده نبوده است. انتظاری هم بیش از این نمی رفت، چه آن که تا دولت و مدیران آن عنان کار را بدست گیرند، زمان می خواهد و 50 روز و 100 روز (حتی به ادعای تبلیغات انتخاباتی ! ) کافی نیست.
با این اوصاف، صحبت های جدید رییس جمهور محترم و "گزارش مانند"ی که روز پیش در پایان این 50 روز ارائه شد، می تواند به خیلی از سوالات پاسخ دهد.

صحبت های دکتر روحانی را به تفصیل در سایت های خبری مختلف می توانید مشاهده کنید : انتخاب ، فارس ، مهر و ....


گزارش اقتصادی خلاصه ای که توسط آقای دکتر روحانی بیان شد، نشان دهنده ی عزم تیم اقتصادی دولت برای رفع مشکلات است اما آنچه در این بین جالب به نظر می رسد، تیتر "کار کردن 500 روزه در 50 روز" است.
دقیق تر به مسئله نگاه می کنیم : در مدت 50 روز، در موضوع سیاست خارجی کاری به اندازه ی 500 روز انجام شده است.
نکته مثبت ش در این هست که هم به لحاظ زمانی و هزینه ای و هم پیشبرد سریع اهداف خوب بوده و جای تقدیر دارد، ولی این "سریع کاری"در کدام حیطه انجام شده است ؟!!!
سیاست خارجی !!!
یعنی مهم ترین و اصلی ترین حوزه سیاست که باید با بردباری و صبر جلو رفت !!!
به نظر می رسد، همین 450روز عجله منجر به واکنش ها و زیاده خواهی های طرف مقابل شد، وگرنه اگر با آرامش و بدون وارد کردن شوک جلو می رفت، چه بسا که امتیازات بیشتری برای ایران بدست می آمد. خود عنوان کردن این مسئله هم هرچند ناخواسته، به نمود عجله و کنار گذاشتن دوراندیشی صحه می گذارد.
درهر حال، صبر و عقلانیت در سیاست خارجی بیشتر بدرد ایران میخورد تا شتابزدگی و حرکت های همراه شوک. آفتی که دولت احمدی نژاد هم به آن کم مبتلا نبود !

+ عمارنامه
+ خیبرآنلاین

خدمت ِ ! سربازی

پیش نوشت (همین جوری !) : به یکی میگن سه تا دروغ بگو، میگه "دانشگاه آزاد اسلامی" ! :|

"خدمت مقدس سربازی" ! خدمتی که سربازی ش مقدس هست یا قرار بود بشه یا قبلاً بود !
فرقی نمی کنه مرز افغانستان باشی، یا اداره بری، لباس شخصی باشی یا دژبان جلو پادگان وایسی، سر چهارراه سوت بزنی یا بری بالا برحک پست نگهبانی بدی .... خلاصه سرباز هستی .

قدیم ها می گفتن میری سربازی مــــرد میشی. این روزا برا مــــرد شدن، سربازی شرطی هست که نه لازم هست نه کافی ! اینکه این سربازی به چه دردی میخوره، پاسخی سه کلمه ای داره : کارت پایان خدمت !
همین ! یه زمونی با این کارت حتی می شد از ویدئوکلوپ سر خیابون، فیلم اجاره کرد !!! (در این حد ! واللا ! ) الان این کارآیی ش رو هم از دست داده ! هر چند سایر کارایی ها مث گفتن این جمله که "پایان خدمت دارم" ! یا با افتخار ! اعلام کردنش تو خواستگاری و الخ ! پابرجا هست.

در هر صورت، غرض از این پست، بیان مصایب سربازی نیست که بر هر سربازی رفته و نرفته ای آشکار است !
می مونه بحث اینکه سربازی مفید هست یا نیست، چه برای کلیت مجموعه و چه خود فرد.
نمیشه داد و بیداد کرد که مثلاً مدت سربازی زیاد هست که این مورد واقعاً بسته به شرایط جامعه، جمعیت مشمول خدمت و نیاز جامعه تغییر می کند. اصلاً در مورد ذات خود سربازی و دلیل وجودش هم بحثی ندارم ! (حال و حوصله مقایسه کشورها و آوردن دلیل پشت دلیل و ... را ندارم ! و وجوب خدمت ! سربازی رو کاملاً قبول دارم ! )

تمام و کمال صحبت فردی که یک سالی جسته و گریخته خدمت کرده ! (یعنی خودم ! ) اینه که :

- متأسفانه پارتی بازی و این قبیل کارها تو کشور به شدت زیاد و دیگه جای پنهان کردن نداره ! یعنی راحت سفارش کردن و نامه زدن و تلفن کردن و .... طبیعی شده ! (شاهد و مفعول ! زنده ی ! پارتی بازی، خودم :| )

- واقعاً ! خداییش ! انصافاً ! خداوکیلی ! .... درسته که کارهای اداری و دفتری سازمان های نظامی کشور رو سربازهای تحصیل کرده (و حتی نکرده ! ) با همون حقوق چند ده هزار تومنی ! (حقوق ! :|) انجام بدن ؟!
مگر ذات سربازی و خدمت وظیفه، آموزش نظامی و حفظ آمادگی دفاعی و .... نیست ؟!
این کار چندتا بازخورد داره ! اول اینکه سیستم سازمانی وابسته به همین سربازانی میشه که سالی یک بار عوض میشن و کلی مشکل امنیتی و اطلاعاتی بوجود میاره .
دومش هم اینکه وضعیت شغلی خود کارمندان و کارکنان از لحاظ کیفی پایین میشه (چیزی که واقعاً قابل مشاهده است.) و البته سومش هم اینکه وقت و زحمت جوانان در یکی از بهترین دوره های سنی شون از بین میره و صدالبته که هدف آموزش نظامی و دفاعی هم کم کم فراموش میشه !

- میگن تو خیلی از کشورهای دنیا که سربازی اجباری هست، حقوق و مزایایی در نظر میگیرن که حداقل به لحاظ مالی و روحی، شرایط سخت تر نشود ! (هرچند این اواخر و وقت انتخابات ! خیلیای دیگه هم ! اینو میگن)
یه بحث دیگه هم این هست که بهتر نبود از هر فردی بسته به تخصص و کاری که بلده، کار بکشن ؟! (خدمت ! منظورمه ! ) اینم که همه ! حتی رییس نظام وظیفه هم میگه ! ولی چیزی که می بیینیم .....
[ یادش بخیر ! وقت تقسیم سربازان! وقتی رشته و گرایش تحصیلی م رو گفتم، طرف چیزی نفهمید ! گفت فعلاً اون گوشه وایسا ! ]

درنهایت چیزی که میمونه و میتونیم بگیم یه برآیند خوب از خدمت سربازی هست، یه سری خاطرات خوب ! و البته از حق اگه نگذریم میتونه یه شروع خوب برای خیلی از آدم ها باشه . . . (الحق و الانصاف)

پ ن : تصویر، لباس سربازی های خودم !

غرق شدن و غــــــــــــرق شدن

یه وقت هایی، یه چند سال پیش، همیشه می گفتم دلم میخواد یه مدت مث یه راننده تاکسی که کل ذکر و خیرش سوار کردن دو تا مسافر بیشتر و جروبحث با بقیه راننده ها و جور کردن پول برا زندگی شه ، مث یه کارگر روزمزد بازار که فقط و فقط کار می کنه و آخر روز یه پولی و سمت خونه ش روانه میشه ، مث یه دکتر معمولی که فقط پشت هم مریض ویزیت می کنه و هی از این بیمارستان به اون درمونگاه، مث یه ... و الخ ! ، دلم میخواست مث اینا غرق بشم تو زندگی، همون وقتام حس می کردم که این خواسته و آرزو خیلی خوب و دل به خواه طبیعی نیس ! ولی چه کنم که اون روتین بودن و عادی بودنش رو دوس داشتم !

یه چند ساعتی سگ دو زدن در روز، شب ها خونه و شام و نشستن بعد شام با خونواده و دوباره روز از نو ....، یه دید و بازدید عیدی و سیزده بدری و مسافرت هم ؛ هر دو سال یه بار مشهدی و هر دو سه ماه یه بار قم و جمکرانی و کذا و کذا هم تهش !

این دو سه هفته اخیر، کلاً همچین وضعی داشتم !
قبلنا برنامه روزانه ای می نوشتیم ! (هر چند عمل نمی کردیم !!! )، یه لیست تماس و کارای روزانه تو گوشی ! یه کارایی تو گجت نوت لپ تاپ و از این قبیل کارا ! ، ولی این اواخر دیگه اگه وقت می کردم ! فوق فوقش لپ تاپ رو باز میکردم ! اونم وقت نمی شد و سریع دنبال کار دیگه !

قشنگ یاد اون آرزو و خواسته م افتاده بودم !
غرق شدن تو زندگی هم عالمی داره ! غرق شدن داریم تا غـــــــــــــــرق شدن، اگه جوری غرق بشی که خود خودت باشی و بیگانه نشی، همینم آرزوســـت . . .

 آشیخ رجبعلی خیاط میگفت : "همه چیز خوب است اما برای خدا" ، همه کار خوبه وقتی برا خدا باشه، برای خدا کار کن، برا خدا سوزن بزن، برای خدا بیا، برای خدا دوست داشته باش و ...

آخ که چی میشد برای خدا زندگی کنم، غرق بشم تو زندگی ولی با رنگ خدا و بوی خدا.

سخته، خیلی خیلی سخت و دوووووور با این وضع و لیاقتی میخواد که ......

باید که اســــــلام دوباره بیاورم ...

یک ) چند وقت پیش بنابر توفیق اجباری ! روزنامه ی سراسر یکدست ! "جوان" رو میخوندم که رسیدم به یه مصاحبه با یک تازه مسلمان از یه کشور اروپایی (یادم نیس دقیقاً کجا)، حرف ها و برداشت هاش از اسلام جالب و قابل تأمل بود، حتی برای منٍ یک عمر مسلمان .

دو ) چند وقت پیشتر ! برا یه مصاحبه ی کاری جایی رفته بودم، قسمت علمی و تخصصی مصاحبه انجام شده بود و مونده بود مصاحبه عقیدتی.

صبحش که رفتم، خیلی ریلکس و بی خیال، یکی از دوستان قدیمی م رو هم همونجا دیدم که تا منو دید، شروع کرد که خوب شد اومدی و بیا ببینم و ....، هیچی، فروع دین رو نام ببر سریع ! یه نیگا کردم و شروع کردم همینجور گفتن نماز ، زکات ، روزه ، جهاد ، خمس ، تولی و تبری و الخ !

ده تا رو که تموم کردم، شر این دوستمونم کم شد، یهو با خودم فک کردم که این فروع دین رو چیکار کردم و کردیم تا حالا ؟! فقط از بر شدم ؟! اصول دین بماند که کار زیاد داره !

سه ) شده تا به حال یه کاری رو خراب کنید، بعد بخواین از اول شروع کنید و یه جوری وانمود کنین که یعنی مثلاً هیچی نشده ؟! برا من خیلی این اتفاق می افته ! وقت درس خوندن ! (البته برا چند سال پیش که مثلاً درسی میخوندیم خیر سرمون ! ) اونم آخر ترم ! یا خیلی کارای دیگه ! هنوزم خیلی تکرار میشه. شروع دوباره ، جوری که انگار نه انگار !

الان که بعد کلی سال نیگا می کنم ، فک می کنم بهتره از اول اسلامم رو شروع کنم ! خدا کی بود ؟ یعنی چی خدا یکی یه ؟! توحید تو عمل چی میشه ؟! اون دنیا دیگه چه صیغه ای یه ؟ اصلاً دونستن و اعتقاد به اون دنیا چه ربطی به این دنیا داره ؟! نبوت و امامت برا چی اند ؟! اعتقاد من به اینا همین پیرهن سیاه و سحری و افطار و الخ میشه ؟!

فکر می کنم خیلی کار دارم ! دوباره باید شروع کنم !

پانوشت : تصویر برای خالی نبودن عریضه .